W polskiej kuchni coraz szerzej znane zaczynają być zagraniczne odpowiedniki naszego rodzimego chleba. Już w prawie każdej restauracji i knajpie możemy dostrzec w menu pozycje, takie jak lawasz czy pita. Problem pojawia się jednak kiedy stajemy przed wyborem jednego z nich. Nie są one jeszcze na tyle spopularyzowane w Polsce, aby każdy rozpoznawał bez problemu różnice między nimi. A zatem czym różni się maca od pity? Jak odróżnić lawasz od tortilli? Oto krótki opis każdego ze zdobywających coraz większą popularność placków i chlebków!
Pita arabska i pita grecka
Pita arabska jest rodzajem chlebka, który największą popularnością cieszy się w krajach Bliskiego Wschodu. Jej historia rozpoczęła się najprawdopodobniej w starożytnej Syrii. Do jej przygotowania nie jest potrzebne wiele składników — konieczne są zaledwie woda, mąka oraz drożdże. Te ostatnie powodują, że podczas procesu pieczenia, pita arabska puchnie, co powoduje, że tworzy się w niej kieszonka, do której można włożyć farsz. W krajach arabskich najczęściej spożywana jest z pikantnymi sosami. W Polsce znana głównie z budek z kebabami.
Pita grecka to natomiast chlebek, który w trakcie pieczenia nie pęcznieje, a co za tym idzie — nie tworzy się w nim kieszonka. Podawana jest najczęściej zwinięta w kształt rożka, który następnie napełniany jest domowej roboty gyrosem. W języku greckim słowo „pita” oznacza każdy rodzaj placka, nie dotyczy to jedynie pizzy.
Na naszej stronie internetowej znajdą Państwo wybór pit arabskich w różnych rozmiarach. Zapraszamy do zapoznania się z naszą ofertą!
Lawasz — coraz popularniejszy w Polsce
Jest to tradycyjny ormiański chleb, do którego stworzenia potrzebne są mąka pszenna, woda i sól. W przeciwieństwie do pity, nie posiada on w składzie drożdży, jednak do pozostałych składników dodawany jest zakwas. Niezwykle interesujący jest sposób, w jaki tradycyjnie chleb jest wypiekany. W procesie tym biorą udział trzy kobiety — jedna z nich wyrabia ciasto, druga formuje z niego placki poprzez rozciąganie, a trzecia zajmuje się przyklejaniem placków do ścianek pieca. Piec ten nosi nazwę tonir, wytarzany jest z gliny i uformowany w formę stożka. Nie stoi on jednak na podłodze — jest w niej zagłębiony. Lawasz, jako element kultury Armenii, został wpisany na listę niematerialnego dziedzictwa UNESCO w 2014 roku.
W państwach, w których lawasz jest bardziej powszechny, podawany jest do każdego posiłku. Zawija się w niego mięso, ser i warzywa. Fantastycznie smakuje z hummusem!
Meksyk i Hiszpania w bitwie o tortillę
To chyba najpopularniejszy rodzaj placka na całym świecie. Możemy spotkać go w niemal każdej budce oferującej fast foody, a także we franczyzach, takich jak McDonald’s czy KFC. W każdym sklepie dostępne są gotowe tortille, które wystarczy jedynie podgrzać na patelni. Jednak mało kto zdaje sobie sprawę, że w Hiszpanii i Meksyku tortilla oznacza dwa zupełnie różne dania!
Pierwsza z nich, pochodząca z Półwyspu Iberyjskiego, tak naprawdę nie jest naleśnikiem, z którym wszyscy kojarzą nazwę „tortilla”. Na tamtych terenach pod tym określeniem kryje się omlet ziemniaczany z dodatkiem mięsa i warzyw zatopionych w cieście. Ziemniak cięty jest w plastry i zalewany razem z innymi składnikami na patelni za pomocą jajek.
Tortilla meksykańska to właśnie ta, którą znamy. Przygotowywana jest z mąki kukurydzianej i podawana na ciepło, gdyż po wystygnięciu jej konsystencja robi się gumowata. Z tortilli przygotowuje się wiele meksykańskich dań. Najpopularniejsze z nich to zdecydowanie tacos i quesadilla.
Żydowska maca
Maca, czyli chleb przaśny jest spożywana przez Żydów podczas święta Paschy. Swoim wyglądem przypomina placki — najczęściej ma kształt koła lub kwadratu. Jest to najprostszy w przygotowaniu placek spośród wszystkich tu wymienionych. Aby zrobić macę, wystarczy użyć wody oraz mąki pszennej. Ciekawym faktem jest, że dodanie do ciasta zakwasu jest zakazane, zabrania tego religia. Proces wypiekania macy trwa dokładnie osiemnaście minut.
To wciąż nie wszystkie zamienniki pieczywa, które dostępne są na rynku. Te jednak cieszą się największą popularnością na świecie i zaczynają także zdobywać serca Polaków. Nie ma jednak szans za zastąpienie nimi rodzimego, pachnącego łanami zbóż chleba!